Հավերժական պայքարը կոմիքսներ արտադրող երկու հսկաների՝ Marvel-ի և DC Comics-ի միջև առավել թեժացավ մեծ էկրաններին։ Այն ժամանակ, երբ Marvel Pictures-ի մարքեթինգի բաժինը հետևում է հանճարեղ բիզնեսմեն ու ընկերության ղեկավար Փոլ Ֆեյգի՝ ժամացույցի մեխանիզմի ճշտությամբ կարգավորված ու մշակված ահռելի նախագծին, DC-ի կինոբաժինը շարունակում է մնալ չկողմնորոշված վիճակում․ որևիցե հստակ պլանի բացակայության պատճառով վերջինի կինոաշխարհն իրենից ներկայացնում է այստեղ ու այնտեղ քաոսային կերպով նետված, հաճախ միմյանց հետ կապ չունեցող ֆիլմեր, որոնք դժվար է նկարագրել, որպես մեկ կինեմատոգրաֆիական տիեզերքի բաղադրիչներ։ Վերջին տարիներին, կարծես, իրավիճակը սկսում է շտկվել։ Հրաշալի վիզիոներ Զաք Սնայդերի ղեկավարությամբ եւ Քրիսթոֆեր Նոլանի օրհնությամբ DC-կինեմատոգրաֆիական տիեզերքն աստիճանաբար միս ու արյուն է ստանում։ Սակայն, ցավոք, դրա հիմքը հանդիսացող ֆիլմերը որակական առումով խիստ ոչ միանշանակ են։